Aþkýn Sonu Cinayettir Pýnar Kür ile hayat ve edebiyat
Aþkýn o zamanki tanýmý neydi sizin için?
Ýnsan gençken aþkýn tanýmýný yapmayý düþünmüyor ki, yaþýyor sadece ve biraz aptalca… Aþkýn tanýmýný yapmak için onu birkaç kez yaþamak, yaþýn da kýrka gelmesi gerekiyor galiba. Gençken derin sandýðýn duygular aslýnda epeyce yüzeysel… Olanaklarýn sýnýrsýz, vaktin sonsuz sanýyorsun… Daha doðrusu pek düþünmüyorsun, hayatýn bir sürü son içerdiðini aklýna getirmiyorsun…
Gene de, o zaman bilincinde deðildim tabii, ilerki yýllarda yaptýðým analizler sonucu anladým ki, aþk benim için her zaman mutluluktan çok mutsuzluðu içermiþ. En mutlu olduðumu sandýðým anlarda hep mutsuzluðu beklemiþim. Son diye birþeyi aklýma getirmediðim zaman bile bilinç altýmda bir yerde hazýrlanýyormuþum sona. Bitmeyen aþk yok yani, ama bunu sonra konuþuruz.
Aile
