Abdülhamid’in kýlýç alayý Osmanlý devletinin son yüzyýlýndaki en ihtiþamlý merasimlerden biriydi. Yeni padiþahýn Dolmabahçe Sarayý’ndan yola çýktýðý yedi pare top atýþýyla bildirildi. Eyüp’e deniz yoluyla gidilecekti. Yaverlerin ve saray erkânýnýn yer aldýðý üç kayýðýn arkasýnda bembeyaz kýyafetli Arnavut kürekçilerin çektiði on dört çifte saltanat kayýðýnda Abdülhamid, seryaveri, mabeyn baþferiki ve Damad Mahmud Paþa vardý. Hanedan mensuplarýnýn ve saray erkânýnýn kayýklarý arkadan geliyordu. Eyüp Çömlekçiler’de karþýlanan Abdülhamid, takýmlarý som altýndan beyaz bir Arap atýyla kýlýç kuþanmaya giderken önünde kýrmýzý elbiseli kavaslar, gümüþ buhurdan tutan hazine hademeleri yürüyordu. Halý döþeli yolun iki tarafýna teberleri ve sorguçlu serpuþlarýyla peyk ve solaklar dizilmiþti. Sultan töreni izleyenlere göre “ecdadýnýn usulünü ihya buyurmuþtu.” Amaç da bunu dedirtmekti zaten. “Eski sultanlar gibi” olmak, Abdülhamid’in törenin gerçekliðinden ve bu dünyaya ait olmaktan sýyrýlýp efsanevi bir karaktere bürünmesine yardýmcý oluyor, sultan seyircilerin gözünde bir tür meþruiyet kazanýyordu. Sultanýn cuma selamlýðý merasimleri de çok renkli geçerdi. Yýldýz’da, Abdülhamid’in camiye gitmek üzere geçeceði kýsa yola maiyet-i seniye tüfekçi bölüðü ile Plevne taburunun yaný sýra kýrmýzý iþlemeli mavi cepkenli, kýrmýzý potur ve fes üzerine dolanmýþ yeþil-mavi sarýklarýyla Yemen, Hicaz, Baðdad ve Trabluslu Araplardan oluþan sarýklý zuhaf alayý, ayrýca Arnavutluk’ta yaþayan Gegalardan oluþan fesli zuhaf alayý dizilirdi. Selamlýðý seyre gelen Harem hanýmlarýnýn kupa arabalarý, ricalin gösteriþli giysileri, yaver-i ekremler, paþalar, vekiller, þehzadeler bu rengârenk merasimi seyre gelen yabancý misafirleri de çok etkiliyordu kuþkusuz. Osmanlý merasimleri bütün merasimler gibi simgelerden meydana geliyor ve bu simgeler aracýlýðýyla halka iktidar hakkýnda mesajlar veriliyordu. Merasimler her yerde olduðu gibi devletin kendini tanýmlama ve ifade etme yollarýndan biriydi. Yazar Hakan T. Karateke, bu kitapta Osmanlý devletinin 19. yüzyýlda düzenlediði merasimler aracýlýðýyla modernleþmenin imparatorluða yansýmasýný inceliyor, saray ile devletin zihniyetindeki deðiþiklere farklý bakýþ açýlarý getiriyor. Dr. Hakan T. Karateke Harvard Üniversitesi Yakýndoðu Dilleri ve Uygarlýklarý bölümünde ders vermektedir. Yayýnlanmýþ birçok makalesinin yaný sýra Ýþkodra Þairleri (1995), III. Ahmed Devri Ýstanbul Çeþmeleri (1995) ve Traktat über die Derwischmützen (2001) isimli kitaplarý