Bir lidere bakmak aynaya bakmakla eþ deðerdir; yüzünü aydýnlýða, ýþýða, ardýný karanlýða, sýrlara býrakan... Yaser Arafat... Namýdiðer Ebu Ammar... Bir mücadele adamý, halkýnýn gören gözü, duyan kulaðý, konuþan dili... ''Küçük generallerim'' dediði intifada çocuklarýnýn cýlýz omuzlarýndan, ölüm çýðlýklarýndan yükselen, Davut yýldýzýndan çok baþka, bambaþka bir yýldýz... Ömrünü adadýðý davasýnda ateþli bir hatip, doðuþtan siyasetçi... Kefiyesini Filistin haritasý þeklinde baðlayacak kadar simgesel, örgüt içi iktidar mücadelelerinde tam anlamýyla kavgacý bir Arap... Liyakatý deðil sadakati þiar edindiði için sürekli zan altýnda kalan, karýsýnýn harcamalarý ile adamlarýný mali konularda kontrol etmemesi yüzünden çok aðýr eleþtirilere maruz kalan ama yine de bildiðini okuyan ve her lider gibi biraz baskýcý, mütehakkim...
Bu kitap aynanýn diðer yüzünü, yani zaaflarýyla, küçük hesaplarýyla, kurnazlýklarýyla, insan Arafat'ý ýþýða çýkarýyor.
Öldüðünde, küçük generalleri, ki onlar ölümünü görebilecek kadar ömürlü olabilselerdi þayet, aðlarlardý ona... Þimdi ve hâlâ Filistin, Filistin'i aðlýyor, kan damla damla aðlýyor...
Aile
