Hayatýna yeni birisini ararsýn
güneþ gibi doðsun, aydýnlatsýn
ve ýsýtsýn beni diye.
...ve
günün birinde
bulduðunu sanýrsýn,
dersin ki,
“Buldum iþte bu.”
Ama bir süre sonra anlarsýn ki,
bulan deðil, bulunan sensin.
Ýçindeki güneþ ve aydýnlýk
seni býrakýp gitmiþ.
Bulduðunu sandýðýn güneþ
senin güneþini de yutmuþ.
Sen kutuplar kadar
soðuk ve yalnýzsýn þimdi.