'Ýmâm-ý Rabbânî' ve 'Müceddid-i Elf-i Sânî' lakaplarýyla anýlan Þeyh Ahmed Sirhindî 17. yüzyýlda Hindistan'da yaþamýþtýr. O hem Ýslâmiyet'in kitabî bir çizgide yorumlanmasý ve toplumun hurâfelerden arýndýrýlmasý için mücâdele eden bir 'âlim', hem de tasavvuf yolunun yüksek tecrübelerine eriþip edindiði bilgileri dostlarý ile paylaþan bir 'sûfî' idi. Dönemin padiþahlarýnýn Ýslâmiyet'e aykýrý uygulamalarýna sessiz kalmayan Sirhindî hapsedilmeyi göze almýþ ancak ilkelerinden ve mücâdelesinden vaz geçmemiþti. Bu yönleriyle o, Ýslâm dünyasýnýn, özellikle Hindistan'ýn 19. ve 20. yüzyýllardaki özgürlük, ilim ve ihyâ hareketlerine ilham kaynaðý olmuþ, ayrýca toplumun din ve tasavvuf anlayýþýný yenileyen (müceddid) bir rehber olarak telâkkî edilmiþtir. Tasavvufî eðitim (seyr u sülûk) ve varlýk (vücûd) düþüncesi konularýnda ortaya koyduðu yeni fikirler ve getirdiði orijinal terimler ise, tasavvuf kültürüne önemli bir katký saðlamýþtýr.
Bu önemli ve renkli kiþiliðinden dolayý, Ýmâm-ý Rabbânî Ahmed Sirhindî hakkýnda Doðuda ve Batýda birçok eser ve makale yayýnlanmýþtýr. Ülkemizde de bu konuda yeni bir eser yayýnlandý. Dr. Necdet Tosun'un Ýmâm-ý Rabbânî Ahmed Sirhindî: Hayatý, Eserleri, Tasavvufî Görüþleri ismiyle kaleme aldýðý bu eser, Ýstanbul'da Ýnsan Yayýnlarý tarafýndan neþredildi.
Bu eser, bir 'Giriþ' ve altý 'Bölüm'den oluþmaktadýr. Giriþ'te Ýmâm-ý Rabbânî Ahmed Sirhindî döneminde Hindistan'ýn siyasî, dinî ve içtimaî durumu ele alýnmýþtýr. Birinci Bölüm'de onun hayatý ve eserleri, Ýkinci Bölüm'de nesli ve halifeleri, Üçüncü Bölüm'de tasavvufî görüþleri, Dördüncü Bölüm'de getirdiði yenilikler, Beþinci Bölüm'de kendisine yönelik tenkitler ve savunmalar, Altýncý Bölüm'de ise Sirhindî'nin tesirleri ele alýnmýþtýr.
Eser hazýrlanýrken öncelikle Sirhindî'nin kendi eserleri ile onun hakkýnda yazýlan mûteber kaynaklar kullanýlmýþ, yeri geldikçe yeni çalýþmalardan da yararlanýlmýþtýr. Türkiye kütüphanelerinde bulunmayan bazý mühim eserler Hindistan ve Pakistan kütüphanelerinden temin edilmiþ, konular iþlenirken sistematik bir bütünlük kurulmaya özen gösterilmiþtir.
Sirhindî'nin tasavvufî görüþleri incelenirken 'tasavvufî eðitim' ve 'varlýk' görüþleri ayrý ayrý ele alýnmýþ, Ýbnü'l-Arabî ile örtüþtüðü ve ayrýldýðý konular açýk bir þekilde gösterilmiþtir. Sirhindî'nin tasavvufî görüþleri eserlerinde ve farklý mektuplarýnda daðýnýk vaziyette bulunduðu için bütüncül olarak kavranmasý oldukça güçtür. Yazar büyük bir dikkat ve vukûf ile bu daðýnýk parçalarý birleþtirip yorumlayarak onun tasavvufî düþüncelerini sistematik bir bütünlük içinde okuyucuya sunmuþtur. Ayrýca tarihte Sirhindî'ye yönelik eleþtirilere ve bu eleþtirilere karþý yazýlan savunmalara temas ederek onun pek bilinmeyen yönlerini ortaya çýkarmýþtýr.
Bu yeni eserin, Ýmâm-ý Rabbânî Ahmed Sirhindî'nin daha iyi anlaþýlmasýna önemli katkýlar saðlayacaðý muhakkaktýr.