Sevgili Sacettin Ýnce nin, yýllarýn gazetecilik birikimini, Aziz Nesin kývamýnda bizlere sunabilmek için yýllarca beklemiþ olmasý herhalde kendine özgü egoizminden kaynaklanýyor.
Bir solukta okunacaðýna inandýðým, kimi yerde bir fýkra, kimi yerde bir fabl, kimi yerde de sosyolojik araþtýrma dokusundaki bu hikayelerin, yaklaþýk on yýldýr yastýk altýnda bekletildiðini duyduðumda inanamadým.
Acaba dedim, kendi kendime, dostum bu hikayelerin Dolar olduðunu mu düþünüyordu ki, bunca yýl okuyucudan mahrum etti. Ya da þarap mý, yýllar geçtikçe tadý baþkalaþacak, kalitesi artacak.
Belki, benim önsöz yazmamý bekledi diye kendimce açýklayýp, ben de mi egomu tatmin etsem acaba? Her neyse, geç olsun, güç olmasýn mantýðýndan hareketle tüm milletimize, bu arada özelde yayýnevimize hayýrlý olmasý dileðiyle sizleri, yer yer kahkahayla, yer yer üzüntüyle gözünüzün yaþaracaðýna inandýðým hikayelerle baþbaþa býrakýyorum.